Ρεσάλτο

Πηγή εικόνας

Θέλω να έρθω μια νυχτιά,
Την ώρα που το Τίποτα στα μάτια σου θα σβήνει,
Κι όταν τα μαύρα σύννεφα σκεπάσουν τη σελήνη,
Ρεσάλτο να κάνω στα όνειρά σου.

Να τα οδηγήσω σε μέρη μακρινά,
Εκεί που δεν τολμάς εσύ, ποτέ να ταξιδέψεις,
Γιατί από παιδί, φοβάσαι να γυρέψεις,
Αυτό που κάνει κάθε Πρέπει να δακρύζει.

Μαύρη σημαία πειρατική,
Στο μεσιανό θα ανεβάσω το κατάρτι,
Τρελή πορεία θα χαράξω μες το χάρτη,
Μήπως μπορέσουμε και βρούμε το Αλλού.

Στη λήθης θα σε ρίξω το βυθό,
Να βάψεις τα μαλλιά σου με πορφύρα,
Και το κορμί σου θα βαφτίσω με αρμύρα,
Για να γυρίσεις πίσω στου Είναι την αρχή.

Ανίερους θα στήνουμε χορούς,
Στα μούτρα θα τον φτύνουμε το Χρόνο,
Με τις Σειρήνες αγκαλιά θα σβήνουμε τον πόνο,
Η θάλασσα θα ’ναι για μας του Σήμερα η γιορτή.

Κι αν τύχει κι άλλα όνειρα βρεθούν,
Στου καραβιού μας την αλλόκοτη τη ρότα,
Εμείς θα σβήσουμε της πλώρης μας τα φώτα,
Και στο σκοτάδι θα γλιστρήσουμε κοντά.

Με γάντζους θα τα πιάσουμε γερά,
Στα δόντια μας ανάμεσα θα σφίξουμε λεπίδες,
Φτιαγμένες από σύννεφα κι ανείπωτες ελπίδες,
Και έφοδο θα κάνουμε, πιασμένοι απ’ της νύχτας τις σιωπές.

Ένα με ένα, όλα θα γίνουνε δικά μας,
Κάθε ανάσα μας θα είναι προσταγή τους,
Κι αγκαλιασμένοι μέσα στην κοιλιά του κήτους,
Στόλο θα φτιάξουμε από ονείρου υλικό.

Κι όταν το χάραμα τη νύχτα τη φιλήσει,
Με μία σπίθα απ’ το φιλί, δαυλό θ’ ανάψω,
Και τα καράβια ένα – ένα θα τα κάψω,
Να μη μπορούμε να γυρίσουμε Πίσω ποτέ ξανά.